جهان بی کمال یا در راهی دراز بسوی کمال یافتن نیست. نه، جهان در هر دم کامل است. هر گناه در درون خود آمرزش به همراه دارد. همه کودکان خرسال بالقوه پیران کهن سالند. همه شیرخوارگان مرگ را به همراه خود دارند و همه میرندگان زندگی جاوید را.

به هنگام فکر و ذکر ژرف میتوان گذر روزگار را به دور افکند. در یک دم همه گذشته و اکنون و آینده را با هم دید و آنگاه همه چیز نیک است. همه چیز کامل است، همه چیز برهمن است. هر چیز که هست نیک است.  چه مرگ، چه زندگی، چه گناه، چه پاکی و چه خردمندی چه دیوانگی، همه چیز بایسته است. همه چیز تنها نیازمند همرأیی من و همراهی من و دریافت مهر آمیز من است.

آنگاه همه چیز با من سازگار است و هیچ چیز نمی تواند به من آسیب رساند. از راه تن و جان خود فراگرفتم که گناه کردن برای من بایسته است، دریافتم که بایست دنبال خواسته و توانگری بکوشم و دچار دل آشوبه شوم و به ژرفای نومیدی درافتم تا بیاموزم که جهان را دوست بدارم و در برابر آنها ایستادگی نکنم و دیگر آن را با گونه ای جهان پنداری و دلخواه و در پنداری کمال برانگیزم اما آن را همچنان که هست بگذرانم، دوستش بدارم و شادباشم که درآنم زیرا ؛

مهرورزی بزرگترین و ارجمندترین چیزهای جهان است.

 هرمان هسه (سیذارتا)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: